Tynk cienkowarstwowy jest ostatnią warstwą elewacji zewnętrznej. Przede wszystkim tynk musi dobrze chronić ścianę przed wszelkimi warunkami atmosferycznymi panującymi na zewnątrz budynku. Przy doborze odpowiedniego tynku trzeba wziąć pod uwagę podstawowe parametry komponentów ściany. Dobrze, jeśli jeszcze tak dobrany tynk cienkowarstwowy ładnie prezentuje się na elewacji.
|
| Struktura tynku cienkowarstwowego - kornik krzyżowy. |
Cienkowarstwowy tynk jest tynkiem dekoracyjnym. Stosuje się go w wykończeniu metodą BSO (Bezspoinowy System Ociepleń, dawniej metoda lekka mokra). Po nałożeniu na ścianę budynku grubość tynku wynosi 1-3 mm. Możemy wyróżnić cztery podstawowe rodzaje tynków, jednak na rynku producenci oferują również niskoalkaliczne polikrzemianowe tynki silikatowe, które są odporne na promieniowanie UV, deszcze kwaśne, skrajne temperatury, tudzież porastanie tynku glonami lub pleśniami.
Grubość po nałożeniu oraz efekt dekoracyjny zależą od uziarnienia tynku. Uziarnienie tynku waha się w granicach 1-3 mm. Po nałożeniu tynku cienkowarstwowego na ścianę zalecane jest pomalowanie go farbą elewacyjną. Wyjątek stanowi tynk akrylowy, którego nie trzeba koniecznie malować. Dobierając kolor farby powinien być on zbliżony kolorystycznie do barwy tynku (najwyżej, że jest on biały). Koniecznie zaleca się pokrycie tynku farbą elewacyjną w przypadku tynku mineralnego niezawierającego dodatków hydrofobizujących. W ten sposób ściana powinna być mniej podatna na wszelkie zabrudzenia i łatwiejsza w utrzymaniu czystości.
Uwaga! Musimy pamiętać, iż decydując się na ciemny kolor farby ściana będzie szybciej się nagrzewać, co w konsekwencji może doprowadzić do większych naprężeń w poszczególnych warstwach systemu. Taki tynk może ulegać pęknięciom.
Wady i zalety tynków cienkowarstwowych
| Tynk akrylowy |
|
Zalety
wytrzymały na uderzenia,
łatwy w nakładaniu na ścianę,
szeroka paleta barw (biały tańszy niż kolorowy),
krótki czas wiązania,
odporny na wykwity solne i przebarwienia,
łatwozmywalny,
dostępna wersja wzbogacana substancjami zapobiegającymi przed pleśnią i glonami.
|
Wady
niska paroprzepuszczalność - nie powinno stosować się na elewacje ocieplone wełną mineralną
szybciej przyciąga kurz i się brudzi, ponieważ tynk tworzy elastyczną powłokę, która nie odprowadza ładunków elektrostatycznych,
pod wpływem promieni UV znaczenie obniżają się właściwości; na ścianach o ekspozycji silnie nasłonecznionej osłabia się jego przyczepność i elastyczność, mogę pojawić się nawet rysy,
w przypadku tynku o nasyconej barwie, kolory bledną pod wpływem słońca.
|
| Tynk mineralny |
| Zalety
paroprzepuszczalny,
trwały (spoiwa zawarte w tynku z czasem twardnieją, poprawiając właściwości wypraw),
szybki czas wiązania,
dostępne wersje zawierające dodatek mikrowłókien - bardziej wytrzymałe na mechaniczne uszkodzenia oraz odkształcenia,
ostępne wersje zawierające substancje hydrofobizujące - mniejsza nasiąkliwość,
niska cena - najtańszy rodzaj tynku dostępny na rynku.
|
Wady
bardzo ograniczona gama kolorów - dostępne głównie białe i jasne kolory w pastelowych odcieniach (zwykle pokrywa się je dodatkowo farbą paroprzepuszczalną),
nie pokryte farbą elewacyjną szybko się brudzą,
zaprawiony tynk należy zużyć w ciągu czterech godzin, po tym czasie zaczyna wiązać,
przygotowanie zaprawy wymaga długiego mieszania i rozrabiania według ścisłych proporcji rozrabiania z wodą,
mała elastyczność i odporność na czyszczenie, szczególnie wodą pod wysokim ciśnieniem (np. karcherem).
|
Tynk silikonowy |
| Zalety
wolnobrudzące - właściwości samoczyszczące (podczas deszczu mogą nawet same się 'wyczyścić'),
łatwy w nakładaniu,
szeroka gama barw (ponad 500),
trwałość kolorów. |
Wadystosunkowo drogi. |
Tynk silikatowy |
| Zalety
wysoka odporność na agresywne związki chemiczne występujące w środowisku miejskim (np. spaliny),
bardzo elastyczny,
odporny na porastanie pleśnią i glonami.
|
Wady
bardzo ograniczona paleta kolorów, głównie dostępne kolory pastelowe (aczkolwiek niektórzy producenci starają się wzbogacić ofertę).
|
Materiały źródłowe: murator.pl |
